فرامرز سلیمانی : آوازهای ایرانی
به نگار ،تهران ١٣٦٨
جزیره ملا ل
شعر اول
١
هیات آفتاب
هیاهوی حرکت
برکه های لجان
درختان لنج
مرجان های باستانی
گل میخ های سیمانی
محله ی سنگ
محله ی قبله
جهنم نم
جزیره ی ملال
- در کاسه ی مرجانی خلیج آب و آتش بود
٢
کوچه های آشتی
حیاط های اینه
پو ست های سوخته
تر های پاره جاشوهای خسته
معلمان خاموش
کودکان دبستان های مختلط
درمانگاه های بی پزشک
درد های بی درمان
کاکایی های گرسنه
ماهیخوار ان کنجکاو
عروسان دهساله
داماد های پانزده ساله
روز روبازان
شانه های لرزان
تشت تن شویی
- پیر زنی به فکر عروسی بود
٣
باد بندر
زنگار لنگر
اسکله ی کهنه
دهانهای تشنه
آب های هرز
چاه های خشک
گور ژ نرال
قهوه خانه ی مهدی کاکی
کشک حاج مهربان
کلاته ی ملک التجار
تپه های ساسانی
استخوان های ایلامی
ریشهر گم شده
بازار بنجل ها
سنبوسه های مگس
بامیه های بی شیره
تا قدیس های گرسنه
بندر سوخته
- دریا به گل نشسته بود
٤
درختان غبار
گزدان شعر های آتشی
عبدی جط
تندیس کوه ها
دره ی یادبودها
تشت آتش
نخلستان غریق
نوی غریب
پلنگ تنگه ی دیز اشکن
-رییس علی دلواری ویران بود
٥
بندر سوخته بر ساحل گل نشسته بود
جاشوها جانشان را به تور ها گره می زدند
گازدا پیر زیر آفتاب می سخت
دشمن آتش گرفته بود
جزیره ی ملال در آب های سرگردان می رفت
جزیره شیف- -
بوشهر، بهمن ١٣٦٦
No comments:
Post a Comment